Examen(s)t(r)ijd

Examenweek, examentijd, tijd van schrijven, tijd van denken, tijd van focussen en aandacht geven aan woorden, papier,... Even de wereld negeren. Een mens is een sociaal dier, maar nu even niet. Computerscherm als compagnon, partner in production, samen rondden we alvast 2/3 van de prakticumessays af. Nog 2 te gaan.

En dan was er het examen, meerkeuzevragen van Psychologie. Was ik blij toen ik bij de laatste vraag (vraag 45) aankwam en onderweg maar een vijftal twijfelvragen hoefde te omcirkelen. Meestal vanwege dubbelzinnigheid. Meestal vanwege twee antwoorden die je anders kan interpreteren. Meestal vanwege teveel nadenken over de taligheid van een vraag. Ik strandde op 4 fouten, aldus de antwoordsleutel op Eleum achteraf. 1 punt af per drie fouten. Een complete portie studiepunten erbij op Pandia. En dan nog lijkt Pieter verbaasd dat ik niet 'alles' goed heb. Kan ik nog meer mijn best doen?

Na het examen was het toetsenbordtijd. Filosofie in corespondentie en coherentie, geschiedwetenschap als essentieel anachronistisch en literatuurwetenschap, ja literatuurwetenschap, wat moeten we daarmee? Tot nu zit ik vast na de eerste regel

"Een tafel. Een schrijver, een lezer, tussen hen een boek. Het boek. "

Laat ik het hierbij? Twaalf woorden, 782 tekort. Zou ik er ook maar 1 studiepunt voor krijgen. Wat is literatuurwetenschap meer dan een schrijver, een boek en een lezer? Veel meer, zegt Kardaun, veel meer. En dan vertel ik haar college, probeer ik me binnen limieten te houden en spring toch altijd weer over de grens. Onbewust, tot frustratie toe, tragisch in minstens 100 woorden. Ik vraag me af of ik ooit een essay heb ingeleverd dat binnen de perken van de opdracht bleef? Laat ik mijn leven beteren... vandaag nog...

En dan ben 'jij' er nog. Jij maakt er ook niet makkelijker op, he. Met al je zwijgen, je niet-reageren, je negeren,... Ik weet dat je leest, anders was je er nu niet. Je leest langs me heen. Hoedanook, ik zou niet zonder je kunnen.

Liefs,

Veerle