Soms vraag ik me af of personen op internet wel bestaan. Of ze fictief zijn, niet meer dan een profiel, een gephotoshopte foto met zogenaamd elementen die een mens uniek maken. Alsof het personages zijn in een boek dat je las, en je je bedrogen voelt als je het boek dichtslaat en je even zo verbonden voelde met levens die helemaal niet bestaan. Je hebt in hun gedachten gezeten, je bevriend gevoeld zonder dat je zelf in hun verhaal betrokken was. En opeens besef je dat je voor hen al even onbestaand bent geweest als zij zelf waren voor de werkelijkheid... En je voelt hoe onzichtbaar je bent. Het is als spreken tegen een antwoordapparaat, een chat tegen een offline-chatter die nooit echt weer online komt.
________________________________
Sometimes I wonder if people on the internet really exist. If they are fiction, nothing more than profile, a photoshoped picture with so-called elements that make a person 'unique'. As if they are characters in a novel that you read, and you feel decepted when you close the book. You felt so connected with lives that didn't exist at all. You were living 'their' thoughts, you felt befriended without even having been a part of their story. And suddenly you realize that you were equally non-existant for them as they were for reality... And you feel how invisible you are. It is like talking to a voicemail, an instant messaging chat to an offline-chatter that never ever really reappears online again.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten