Even Kant aan de kant schuiven. Soms voelt het alsof ... Ach Veerle, probeer geen woorden. Ze schieten te kort. Tekortschieten, en dat terwijl ik niet in uitdrukkingen en cliches wil vervallen. Vervallen... volgens de hindoes is de huidige tijd er eentje van verval De tijd is een cirkel... zo origineel was Malika Oulad Chara niet in 1999, ze las waarschijnlijk ook over de cyclische tijdsvisie van onze Indische vrienden. Ach lieverds, het gaat me even mijn blond-bruine hoofd te boven. Ik heb geen blad om op te staan, zo wappert het papier. Metaforen vatten wat niet te vatten valt, maar waar heb je dan wel vat over. En waarom is liefde zo onuitspreekbaar en klinkt "Ik hou van jou" zo onjuist triviaal op een zondagochtend bij zonnekierschemer? En waarom was ik zo snel uitgepraat terwijl ik zoveel wilde zeggen en omringd was door het stof van bibliothekische woorden.
Even geen woorden meer. Genoeg en uitgesproken. Stilte... sttt... dichter bij God... misschien... mystiek.... zwijg dan.... nu?..... ja.... ok dan.... slaapwel...
PS: Let vooral op de drie puntjes, daar schrijf ik nog het meest.
Mis je.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten